ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟ ΕΔΩ
Κάθε φορά που ο Νίκος Αλιάγας «πατάει» το κουμπί της φωτογραφικής του
μηχανής ένα ταξίδι αρχίζει… Γεμάτο χρώματα, συναισθήματα και απόλυτα
ικανό να σου μεταφέρει το πώς ένιωσε εκείνος όταν εντόπισε και
απαθανάτισε την κατάσταση ή το πρόσωπο. Ακόμα και οι ασπρόμαυρες στιγμές
του κρύβουν μια σιωπή που αν την… παρατηρήσεις φωνάζει όσα κρύβει.
Οι φωτογραφίες του γυρίζουν τον κόσμο, «αποκαλύπτουν» την Ελλάδα,
συζητιούνται, γίνονται θέμα και εισπράττουν τόσα σχόλια σαν να κάνει
σχεδόν καθημερινά μια μικρή έκθεση σε μία cosy γκαλερί του Παρισιού.
Λίγο πριν πετάξει για το Παρίσι, στις 26 Αυγούστου και πριν ξεκινήσει
τον επαγγελματικό χειμώνα του, ανέβηκε στην Ακρόπολη για να
φωτογραφίσει. Ήταν το όνειρό του. Το βράδυ της 24ης Αυγούστου ανηφόρισε
για να πάρει μαζί του την Πανσέληνο και να τη μοιραστεί ταυτόχρονα με
τους εκατοντάδες χιλιάδες φίλους του στα social media.
Την επόμενη μέρα όμως, το πρωί της Κυριακής 25 Αυγούστου, ήταν ξανά
εκεί. Αυτή τη φορά με έναν άλλο στόχο, που επεξεργαζόταν καιρό στο μυαλό
του. Να εξασφαλίσει όλες εκείνες τις φωτογραφίες που θα κλείνουν μέσα
τους την Ελλάδα, τα χρώματά της, τα σύμβολά της. Όχι απλά την Ελλάδα και
τις ομορφιές της, όχι τις καθημερινές στιγμές των Ελλήνων ηρώων του,
αλλά εκείνες που θα τις δει όλος ο κόσμος και θα τις αντιμετωπίσει με
δέος και θα γεμίσουν περηφάνια τους Έλληνες, θα τους χαρίσουν εκείνη την
ανάταση ψυχής που νιώθαμε όλοι μας όταν ήμασταν παιδιά. Όπως τότε που
ανεβάζαμε στον ιστό του σχολείου τη σημαία και κάτι αγνό φούσκωνε στο
στήθος μας. Δεν ήταν άλλο από την εθνική μας περηφάνια, που βάδιζε
παράλληλα με το διάβασμα της ιστορίας του τόπου μας, της φυλής μας. Πόση
ανάγκη μπορεί να την έχουμε αυτή την εποχή…
Ο Νίκος παρακολούθησε και κατέγραψε όλη τη διαδικασία της έπαρσης της
Ελληνικής σημαίας από το τιμητικό άγημα της Προεδρικής Φρουράς -το
οποίο αποτελείται από σώμα Ευζώνων, από Αξιωματικό και Βρακοφόρο Κρητικό
με τη συνοδεία μπάντας- στον Βράχο της Ακρόπολης. Το τελετουργικό
αρχίζει στις 9.30 το πρωί κάθε Κυριακής. Ένας λόχος Ευζώνων σε παράταξη
αποδίδει Τιμές στη Σημαία του Τάγματος, την οποία φέρει Αξιωματικός της
Φρουράς. Έπειτα όλο το Άγημα κατευθύνεται στο Μνημείο του Άγνωστου
Στρατιώτη, εκεί όπου γίνεται η Επίσημη Αλλαγή. Με το πέρας της Αλλαγής
και το άκουσμα του Εθνικού Ύμνου το άγημα επιστρέφει στο στρατόπεδο.
Βρέθηκε εκεί, κατέγραψε μοναδικές στιγμές και τον τρόπο που συμβαίνει
η έπαρση της σημαίας, κάτι που πολλοί Έλληνες αγνοούν ως διαδικασία και
εικόνα.
«Τους το χρωστάμε. Αισθανόμουν την ανάγκη να το κάνω. Να
δείξω κάτι άλλο στους ξένους, αλλά και σε εμάς τους Έλληνες» μου λέει ο
Νίκος, που διοχετεύει όλο το πάθος και την αγάπη του για τη χώρα μας
στις φωτογραφίες του-αν και όχι μόνο.
Όταν του ζήτησα να μοιραστούμε τις αδημοσίευτες φωτογραφίες του το
έκανε με χαρά και με λίγα λόγια, όπως πάντα. Για αυτό άλλωστε θέλει να
φωτογραφίζει, για να μοιράζεται. Στην περίπτωση της Ελλάδας όμως, ο
απώτερος στόχος του είναι να επηρεάζει θετικά όποιον μπορεί, σε
οποιαδήποτε άκρη της γης. Χωρίς καμία εμπορική σκέψη έστω και στο πίσω
μέρος του μυαλού του. Θεώρησε ότι ήταν η ώρα να παίξει η Ελλάδα σε όλο
τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο. Υπερήφανα, με γαλάζιο, λευκό, τη σημαία,
τους εύζωνες και τους Έλληνες στρατιώτες.
Αντικρίζοντας τις φωτογραφίες ένιωσα ότι βρέθηκα μπροστά σε μια…
διαμαρτυρία, ότι ακούω τόσες πολλές φωνές, ότι βλέπω τόσους ανθρώπους.
Ακόμα κι αν εσύ που το διαβάζεις δεν νιώθεις αυτά τα συναισθήματα στο
ίδιο μέγεθος, δεν μπορείς να αρνηθείς ότι το μάτι σου δεν ξεκολλάει από
πάνω τους, ότι σου επιβάλλονται. Ξανασκέψου το, λοιπόν…
Δεν ξέρω τελικά πόσο μεγάλο είναι το ταλέντο που έχει ο Νίκος Αλιάγας
και στη φωτογραφία. Αυτό που σίγουρα έχω καταλάβει είναι ότι μέσα από
τα «κλικ» του αγαπώ ξανά την Ελλάδα.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα
Χρίσλα Γεωργακοπούλου
Χρίσλα Γεωργακοπούλου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου