Η ιστορία της Ελένης Τζιβανοπούλου, μιας μάνας από τη Σπάρτη, που οι Γερμανοί πήγαιναν για εκτέλεση 117 Σπαρτιάτες αναμεσά τους και τα 4 παιδιά της.
Εκλιπαρώντας να μην γίνουν οι εκτελέσεις από τους Γερμανούς, οι
δοσίλογοι την έβαλαν στο φοβερό δίλημμα να διαλέξει ένα από τα 4 παιδιά
της που θα γλύτωνε την εκτέλεση. Μη μπορώντας να διαλέξει δεν διάλεξε
κανένα, αλλά σάλεψε το μυαλό της και για καιρό γύρναγε απελπισμένη στον
τόπο της εκτέλεσης των τεσσάρων παιδιών της. Ο Σταύρος Ψιμογεράκης
έγραψε ένα μεγάλο ποίημα από το οποίο παρατίθεται ένα μόνο κομμάτι, στο
οποίο δίνεται και η απάντηση της μάνας, όταν τη ρωτούσαν το γιατί.
Για τούτο πήρα τα βουνά
Ματάκια μου και φως μου
Γιατί έχασα το είναι μου
Και τα συλλογικά
Τους έπεσα γονατιστή
Τους φίλησα τα πόδια
Από τα τέσσερα παιδιά
Ν ΄αφήσουνε το ένα
Και οι προδότες μου είπανε
Έμπα και διάλεξέτο
Πια σκύλα μάνα είν αυτή
Που τα παιδιά διαλέγει
Να κανει βήμα στο σωρό
Να μπει και να διαλέξει
Ποιόνε νάφήσω στο σωρό
Και ποιόν να διαφεντέψω
Το πρωτοπαίδι η το στερνό
Το δεύτερο η το τρίτο
Που όλα και τα τέσσερα
Καρδιά μου είναι αίμα
Όρος βαρύς όρος σκληρός
Μπροστά γκρεμός βαθύς γκρεμός
Φαράγκι από ξοπίσω
Ποιόνε νάφήσω στη σφαγή
Και ποιόνε να κρατήσω
Δεν είναι γλέντι η ζωή
Κι ο θάνατος παιχνίδι
Η τρέλα τα συλλοϊκά
Τρυπάει σα μαύρο φίδι
Σαν πικραμένη Παναγιά
Τάψήλου ορθώνω το κορμί
Και στους προδότες λέω
Εγώ μωρέ δεν ξεδιαλέω
Πάρτε τους και τους τέσσερους
Χαλάλι της πατρίδας μας
Της λευτεριάς της ακριβής
Να γίνουν ηλιαχτίδα
Τάηδόνια εκεί βουβάθηκαν
Δεν κελαηδούν στο ρέμα
Βαφτηκε ο ήλιος κόκκινος
Έγινε ο ήλιος αίμα.
Η επιτύμβια στήλη περιλαμβάνει τα 120 ονόματα των εκτελεσθέντων, μεταξύ
των οποίων και τα 4 αδέλφια Τζιβανόπουλοι (Δημοσθένης, Ιωάννης,
Σωκράτης, Παρασκευάς).
Τη δραματική εκείνη στιγμή η δόξα άγγιζε το πρόσωπο ενός άλλου ήρωα. Το
γλυκό πρόσωπο του αθάνατου Χρήστου Καρβούνη.Μεγάλη μορφή αυτοθυσίας και
πατριωτισμού αποτελεί η εκτέλεση του γιατρού Χρήστου Καρβούνη στο
Μονοδέντρι μαζί με 117 άλλους πατριώτες από τους Γερμανούς στις
26-11-1943 που γεννήθηκε στην Αράχωβα και σπούδασε στη Γερμανία.
Γιατρός εξαίρετος, σπουδαγμένος στη Γερμανία, που έδινε στους αρρώστους
του ζωή απ τη ζωή του... σκέφτηκε μέσα στην ασύλληπτη τραγικότητα του
μακελειού ότι ανάμεσα στους 117 ήταν παιδιά ανήλικα, τέσσερα αδέλφια από
μια οικογένεια (Τζιβανόπουλοι) και τρία από δύο άλλες (Αλεμαγκίδη και
Κεχαγιά).
Παρακάλεσε τους Γερμανούς να μη σκοτώσουν τα ανήλικα παιδιά... Το μόνο
που γινότανε του απάντησαν, ήτανε να γλιτώσει ο ίδιος... Τους έβρισε...
Εκείνος, όμως, διάλεξε τον δοξασμένο θάνατο. Τον γάζωσαν με λύσσα οι
Γερμανοί και έτσι δεν έμεινε πια όρθιος ούτε ένας».
Ανάμεσα στους ήρωες που έπεσαν για τη λευτεριά ο διευθυντής της Εθνικής
Τράπεζας Σπάρτης (Α. Ζερβομπεάκος), δικηγόροι (Φικιώρης, Σάλμας,
Αλεμαγκίδης, Θεοφίλης), καθηγητές (Χίος, Παπαδάκος, Κουτρουμάνος),
δημοσιογράφοι (Τριήρης, Γκουζούλης), πατεράδες και γιοι (Τζιβανόπουλος,
Αλεμαγγίδης, Ανδριτσάκηες, Παπαστάθης, Σταυράκος...), επαγγελματίες,
άνθρωποι του μόχθου, τσοπάνηδες, αλλά και μία γυναίκα (Βασιλική
Μαρινάκη). Κάθε σπίτι και νεκρός...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου