 |
|
|
Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου,
στις 28 Οκτωβρίου 1940, 77 συνολικά ελληνικά αεροπλάνα πρώτης γραμμής
κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν 463 σύγχρονα ιταλικά. Παρά τη συντριπτική
υπεροχή της Ιταλικής Αεροπορίας, η απαράμιλλη αυτοθυσία και ο ηρωισμός
των πληρωμάτων και της θετικής υποστήριξης του υπόλοιπου προσωπικού
εδάφους, ανέτρεψε από τις πρώτες ημέρες του πολέμου τα σχέδια των
Ιταλών.
Τη δεύτερη μέρα του πόλεμου, στις 30
Οκτωβρίου, οι καιρικές συνθήκες βελτιώθηκαν και πρωί - πρωί στις 04.30,
το 2ο ανεξάρτητο Σμήνος παρατηρήσεως της 3ης Μοίρας Στρατιωτικής
Συνεργασίας, είχε προγραμματίσει αποστολές στην περιοχή της Καστοριάς,
από το βοηθητικό αεροδρόμιο της Κούκλαινας Βέροιας με αεροπλάνα HENCHEL
126.
Μετά την προετοιμασία των πληρωμάτων του
2ου σμήνους, απογειώθηκαν δύο αεροπλάνα σε σχηματισμό για αποστολή
επιθετικής αναγνώρισης, πάνω από το μέτωπο, του τομέα της Πίνδου,
προσβάλλοντας ταυτόχρονα τους εχθρικούς στόχους με βόμβες και πολυβόλα.
Το πλήρωμα του πρώτου αεροπλάνου με αριθμό Σ-44 αποτελούσαν: Ο
υποσμηναγός παρατηρητής Γιάνναρης Ευάγγελος και χειριστής, ο αρχισμηνίας
Τσάντας Λεωνίδας. Το πλήρωμα του δευτέρου αεροπλάνου αποτελούσαν ο
υποσμηναγός Παπαμιχαήλ και ο επισμηνίας Γεμενετζής.
Η εκτέλεση της αποστολής, όπως αυτή είχε
καθορισθεί, κατέστη αδύνατη, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, γι’ αυτό
τα δύο αεροπλάνα άλλαξαν πορεία και σχέδιο και κατευθύνθηκαν προς την
περιοχή της Κορυτσάς, με σκοπό να βομβαρδίσουν το αεροδρόμιό της, που
φιλοξενούσε Ιταλικά μαχητικά αεροπλάνα.
Την ίδια ώρα, ιταλικός σχηματισμός, 5
καταδιωκτικών FIAT CR-42 της 392ης Μοίρας με αρχηγό σχηματισμού τον
Αντισμήναρχο Zanni, Διοικητή της 160ης Σμηναρχίας, εντόπισε τα δυο
ελληνικά αεροπλάνα τα οποία δέχτηκαν παρατεταμένα πυρά από τον ιταλικό
σχηματισμό. Στην αερομαχία που ακολούθησε τα ελληνικά αεροπλάνα
ανταπέδωσαν τα πυρά, προξενώντας σοβαρές ζημιές στα εχθρικά αεροπλάνα.
Καθώς όμως η δύναμη πυρός του ιταλικού
σχηματισμού, ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από αυτή των Ελληνικών, ένας
Ιταλός διώκτης, κατόρθωσε να διατρήσει τον κινητήρα του ελληνικού
αεροπλάνου του Γιάνναρη, το οποίο πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση,
στη θέση «Προφήτης Ηλίας» του χωριού Βασιλειάδας, ΒΑ της Καστοριάς.
Αμέσως μετά την αναγκαστική προσγείωση του πρώτου αεροπλάνου, ο ελαφρά
τραυματισμένος χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας Λεωνίδας αντιλήφθηκε ότι τα
πυρά των εχθρικών πολυβόλων είχαν τραυματίσει θανάσιμα τον Υποσμηναγό
Γιάνναρη Ευάγγελο.
 |
| Δεξιά ο υποσμηναγός ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ |
Στη συνέχεια αυτής της αερομαχίας ο
ιταλικός σχηματισμός άρχισε επίθεση εναντίον του δεύτερου ελληνικού
αναγνωριστικού. Το δεύτερο ελληνικό αεροπλάνο διάτρητο από τα εχθρικά
βλήματα, άρχισε να εκτελεί ελιγμούς αποφυγής, να εγκλωβιστεί λογω
χαμηλής νέφωσης μέσα στους ορεινούς όγκους, με αποτέλεσμα να συντριβεί
στο όρος Σμόλικα, κοντά στη Σαμαρίνα με αποτέλεσμα και να φονευθούν ο
Υποσμηναγός Παπαμηχαήλ Λάζαρος και ο Επισμηνίας Γεμενετζής Κωνσταντίνος.
Οι νεκροί της πρώτης ημέρας των επιχειρήσεων της Ελληνικής Αεροπορίας
έφθασαν τους τρεις.
Ο Γιάνναρης ήταν ήρωας, ήταν ατρόμητος,
δεν φοβήθηκε τη μάχη, τον θάνατο, τα υπερσύγχρονα ιταλικά μαχητικά, ο
οποίος, μόλις ανακοινώθηκε νωρίς το πρωί το πρόγραμμα των πολεμικών
αποστολών, προσφέρθηκε ευχαρίστως, από μόνος του, να εξυπηρετήσει τον
κουρασμένο και άυπνο νεοτοποθετηθέντα φίλο του, που είχε φθάσει αργά το
βράδυ στη Μονάδα από τη Σχολή Αεροπορίας, πείθοντας τον διοικητή Σμήνους
να κάνει την αλλαγή του προγράμματος και να πετάξει τελικά αυτός προς
τον θάνατο.
Ο υποσμηναγός Γιάνναρης είναι ο πρώτος
ήρωας της Ελληνικής Αεροπορίας, που θυσιάστηκε στο βωμό του πολέμου και ο
οποίος τιμητικά κατέχει την πρώτη θέση στο Πάνθεο των ηρωικών νεκρών
Αξιωματικών και από τους τρεις κλάδους Δυνάμεων και δίκαια η πατρίδα μας
με το Βασιλικό Διάταγμα 20-2-41 τον τίμησε με τον Σταυρό του Ιπταμένου.
Το Νοέμβριο του 2007 σε εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο προς τιμήν
του στο χωριό Βασιλειάδα της Καστοριάς τοποθετήθηκε σε πλατεία που πήρε
το όνομά του, προτομή του και αεροσκάφος F-104 της Π.Α.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου