27/10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!! ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ!

Η παραμονή της επετείου του «ΟΧΙ», 27η Οκτωβρίου, ορίστηκε ως η ημέρα τιμής και γιορτής της Ελληνικής Σημαίας. Η γαλανόλευκη, είναι το ιερότερο σύμβολο του Έθνους μας, καθώς αποτελεί την ταυτότητα των Πανελλήνων, το σκοπό της θυσίας των ηρώων μας για την Εθνική Ελευθερία της Πατρίδας μας. Αν και οι Έλληνες είμαστε διάσπαρτοι σ’όλο τον κόσμο, άλλοι για σπουδές, άλλοι στην ξενιτιά και άλλοι στις σκλάβες πατρίδες, η κοινή εθνική μας ταυτότητα, προσδίδει στον Ελληνισμό την ελπίδα για την αναγέννηση, πολιτισμική, πολιτική, οικονομική, κλπ. Γι΄αυτό το λόγο, για να μή ξεχνούμε ποιοι είμαστε, η διατήρηση της συλλογικής ιστορικής μνήμης, της παράδοσης και της πανελλήνιας εθνικής ταυτότητας, αποτελεί το υπόβαθρο για τη μελλοντική πορεία των Ελληνων.

 

Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος αποτελείται από εννέα ίσου πλάτους οριζόντιες, παράλληλες γραμμές, πέντε κυανές και τέσσερις λευκές, σε διαδοχή, έτσι ώστε η πρώτη και η τελευταία να είναι κυανές. Στο πάνω αριστερό τμήμα σχηματίζεται ένα κυανό τετράγωνο που καταλαμβάνει τις πέντε πρώτες γραμμές, μέσα στο οποίο υπάρχει λευκός σταυρός. Η σημαία αναρτάται πάνω σε λευκό κοντό στη κορυφή του οποίου υπάρχει (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις) λευκός σταυρός. 

Ο τύπος και τα χρώματα (κυανό και λευκό) της εθνικής σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Στις 15 Μαρτίου του ίδιου χρόνου το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), που είχε αναλάβει την προσωρινή διοίκηση της Ελλάδας, όρισε με το Διάταγμα 540 τρεις τύπους σημαιών : μια σημαία ξηράς και δυο θαλάσσης, μια για το πολεμικό και μια για το εμπορικό ναυτικό. 

Η σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό και έφερε έναν λευκό σταυρό που κάλυπτε όλη της την επιφάνεια. Οι σημαίες της θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή που διαθέτει η σημερινή εθνική σημαία. Μοναδική διαφορά στη σημαία του εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στη θέση του σταυρού. Η σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.  

Η εθνική σημαία τροποποιήθηκε έκτοτε αρκετές φορές, κυρίως ως συνέπεια των πολιτειακών μεταβολών, χωρίς όμως να μεταβληθεί ριζικά. Το 1833 προστέθηκε στις σημαίες του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού ο βαυαρικός θυρεός ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862. Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄ το 1863 περιελήφθη στις σημαίες των ανωτέρω σωμάτων το στέμμα το οποίο παρέμεινε μέχρι τη μεταπολίτευση του 1924. Από το 1864 η σημαία για τα τάγματα Πεζικού απετελείτο από μεταξωτό ύφασμα που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της, Αγίου Γεωργίου. 

Οι πολεμικές σημαίες που ισχύουν σήμερα είναι για το ναυτικό η εθνική σημαία, και για το στρατό ξηράς και την πολεμική αεροπορία ο τύπος της ορθογώνιας κυανής με το λευκό σταυρό που εκτείνεται μέχρι τις πλευρές της χωρίζοντάς την σε τέσσερα ίσα τμήματα. Στο κέντρο του σταυρού, η σημαία του στρατού ξηράς φέρει την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η δε σημαία της αεροπορίας την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.

H ιδέα για τη δημιουργία ελληνικής σημαίας βρέθηκε στο προσκήνιο την αμέσως επομένη της Αλώσεως, για δύο κυρίως λόγους: την αφύπνιση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων (η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τόνιζε κυρίως τη θρησκευτική τους συνείδηση, μιας και στην Αυτοκρατορία μετείχαν πολλοί λαοί) και την αντίσταση προς τον Οθωμανό κατακτητή, ο οποίος ήταν Μουσουλμάνος. Έτσι, σε τοπικό επίπεδο, σχεδιάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν πολλά και διάφορα φλάμπουρα και μπαϊράκια (για τους αρματολούς και κλέφτες) και παντιέρες (για τους ναυτικούς), τα οποία αν και χρωματικά διέφεραν μεταξύ τους είχαν ένα κοινό: το Σταυρό, ο οποίος συμβόλιζε την πίστη στο Χριστιανισμό. Ενδιαφέρον είναι το άρθρο

Η πρώτη επαναστατική σημαία υψώθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας (22 Μαρτίου 1821). Ήταν τρίχρωμη - μαύρο για τη θυσία, άσπρο για την αδελφότητα, κόκκινο για τον πατριωτισμό - και στη μια όψη έφερε το μυθικό Φοίνικα με την επιγραφή «εκ της στάκτης μου αναγεννώμαι». Στην άλλη όψη είχε κόκκινο σταυρό μέσα σε στεφάνι δάφνης και την επιγραφή «εν τούτω νίκα». Μία μέρα μετά, οι καπεταναίοι Λόντος, Ζαΐμης και Ρούφος μπήκαν στην Πάτρα με κόκκινη σημαία με μαύρο σταυρό πάνω σε αντεστραμμένη λευκή ημισέληνο, κηρύσσοντας επίσημα την Επανάσταση. Αυτή τη σημαία ευλόγησε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, στις 25 Μαρτίου 1821 στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και ύστερα στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου όπου πλήθη συνέρρεαν να προσκυνήσουν τον ξύλινο σταυρό και να πάρουν ενθόσημα από ερυθρό ύφασμα από κυανό σταυρό.

Η πρώτη ελληνική σημαία με τη σημερινή της μορφή (γαλάζιο φόντο και λευκός σταυρός) σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκίαθο. Σ’ αυτή ο Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο-Στέφανο Δημητριάδη και πολλούς άλλους, μετά από μεγάλη σύσκεψη που έκαναν στο Μοναστήρι για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους. Παραλλαγή της αποτελεί η σημαία του Παπαφλέσσα, φτιαγμένη από το ράσο και τις λόξες της φουστανέλας ενός συμπολεμιστή του. Μετά  την απελευθέρωση έγινε η πρώτη επίσημη σημαία της Ξηράς του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους και μέχρι το 1978 επίσημη σημαία της Ελλάδας.

Η πρώτη ελληνική σημαία, ως επίσημη σημαία (σταυρός στην πάνω εσωτερική γωνιά και 9 γαλανόλευκες λωρίδες) αναρτήθηκε το 1823 στην Κόρινθο, μόλις αυτή απελευθερώθηκε μετά από 364 χρόνια σκλαβιάς και έγινε η πρώτη πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους. Επίσημα, η ελληνική σημαία θεσπίστηκε στην Α’ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου (Ιανουάριος 1822), ανταποκρινόμενη στην ανάγκη υπαγωγής όλων των επαναστατικών σωμάτων σε μια ενιαία αρχή. Χρώματά της το λευκό και το γαλάζιο, με το σταυρό. Ενδιαφέρον είναι το ότι μέχρι και το 1828, υπήρχε ξεχωριστή σημαία για τα εμπορικά και τα πολεμικά πλοία. Αυτή έγινε η σημαία Θάλασσας του Ελληνικού Κράτους, που από με το Νόμο 8541 της 21ης Δεκεμβρίου 1978 αποτελεί την επίσημη κρατική σημαία.

Στις 27 του Οκτώβρη, παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, γιορτάζεται και τιμάται η Ελληνική σημαία. Σε όλους τους αγώνες του Έθνους, οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο. Στην Κύπρο για πρώτη φορά υψώθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1902 από το Μητροπολίτη Κιτίου Κύριλλο Β’, στην Ιερά Μονή Τροοδίτισσας, με πρωτοβουλία του Ηγούμενού της Επιφάνιου και στην παρουσία πολλών έγκριτων πολιτών της Λεμεσού.