Για την επανεκκίνηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας

Όσοι αγωνιούν πραγματικά για το μέλλον της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας θα πρέπει να συμφωνήσουν στα εξής:

• Η αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι τρεις εταιρείες (ΕΑΣ, ΕΑΒ, ΕΛΒΟ) βαρύνει αποκλειστικά τα συναρμόδια Υπουργεία Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας και τις κατά καιρούς επιλογές τους (βλέπε διοικήσεις) τουλάχιστον της τελευταίας δεκαετίας. 
• Οποιαδήποτε περαιτέρω χρονοτριβή στην αναδιάρθρωση των εταιρειών αυτών θα οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις και όσοι αντιδρούν ή εκδηλώνουν όψιμο ενδιαφέρον αποτελούν μέρος του προβλήματος ή υποκρύπτουν σκοπιμότητες και επιλέγουν μεταξύ του «αργού» ή του «ξαφνικού θανάτου» της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, αντίστοιχα. 
• Οποιοδήποτε σχέδιο αναδιάρθωσης ή αναδιοργάνωσης ή συγχώνευσης της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας είναι εκ των προτέρων καταδικασμένο να αποτύχει μακροπρόθεσμα εφόσον δεν εκπονηθεί Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική που θα θέτει σαφείς στόχους και χρονοδιαγράμματα και θα ενισχύεται από το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που θα άρει κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο στην υλοποίησή της. 

Από τα στοιχεία που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας, προκύπτει ότι οι τρεις εταιρείες καταγράφουν αθροιστικά ζημίες και συσσωρευμένα χρέη άνω των €2 δισ. ευρώ:

• Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) παρουσιάζουν παρατεταμένη ζημιογόνο δραστηριότητα, μείωση του κύκλου εργασιών κατά 38% τα τελευταία χρόνια, αρνητικά ίδια κεφάλαια ύψους 538 εκατ. ευρώ, συνολικές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις πάνω από 1,1 δισ. ευρώ. Το Ελληνικό Δημόσιο έχει καταβάλει, μέσω αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, το ποσό των περίπου 87 εκατ. ευρώ, την περίοδο 2010- 2013, προς τακτοποίηση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών της. Συνολικές καταπτώσεις εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου 332 εκατ. ευρώ, την τελευταία τριετία. Έχει επισήμως ανακοινωθεί από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον προηγούμενο Μάρτιο ότι έχει ξεκινήσει επίσημη κοινοτική διαδικασία για πιθανή ανάκτηση χορηγηθεισών κρατικών ενισχύσεων προς την εταιρεία.
• Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) παρουσιάζει μείωση προ φόρων ύψους 27 εκατ. ευρώ το 2011, μείωση του κύκλου εργασιών κατά 11% τα τελευταία χρόνια, αρνητικά ίδια κεφάλαια 277 εκατ. ευρώ, συνολικές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις 1,2 δισ. ευρώ, συνολικές καταπτώσεις εγγυήσεων 249 εκατ. ευρώ και το Ελληνικό Δημόσιο έχει ήδη καταβάλει, μέσω αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, άλλα 35 εκατ. ευρώ, την τελευταία διετία.
• Η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) παρουσιάζει μείωση προ φόρων ύψους 23 εκατ. ευρώ το 2011, μείωση του κύκλου εργασιών 91% τα τελευταία χρόνια, ίδια κεφάλαια 77 εκατ. ευρώ, συνολικές υποχρεώσεις 11 εκατ. ευρώ, συνολικές καταπτώσεις 23 εκατ. ευρώ το 2010, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο έχει καταβάλει, μέσω αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, το ποσό των 81,5 εκατ. ευρώ, την τελευταία τριετία.

Από τα παράπανω είναι εμφανές ότι η ΕΛΒΟ (με έδρα τη Θεσσαλονίκη και 364 εργαζομένους) βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με την ΕΑΒ και τα ΕΑΣ και μπορεί να επανέλθει σύντομα στην κερδοφορία από τη στιγμή που έχει ανεκτέλεστο έργο ύψους €35 εκατ. και έχει πραγματοποιήσει τα πρώτα επιτυχημένα βήματα εξωστρέφειας, διεισδύοντας στην πολλά υποσχόμενη αγορά της Μέσης Ανατολής.
Αντίθετα, η ΕΑΒ (με έδρα το Σχηματάρι Βοιωτίας και 1350 εργαζομένους) και ιδιαίτερα τα ΕΑΣ που χαρακτηρίζονται από διασπορά των χώρων παραγωγής σε 7 εργοστάσια (Λαύριο, Υμηττός, Μάνδρα, Αίγιο, Ελευσίνα, Ήπειρος, Κύμη με 950 εργαζομένους) βρίσκονται σε  δυσχερή οικονομική κατάσταση που είναι αναστρέψιμη εφόσον αναδιαρθρωθούν εν λειτουργία, εξασφαλίζοντας:

• τη μείωση του κόστους λειτουργίας
• την εξάλειψη κάθε μορφής σπατάλης.
• τη μείωση των κύκλων παραγωγής-χρόνων παράδοσης.
• τη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών και προϊόντων.

Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Ενδεχομένως, με τη συγχώνευση ΕΑΒ και ΕΑΣ σε μία ενοποιημένη Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (Hellenic Defence Industries: HDI) που θα χαρακτηρίζεται από λιτή νέα διοικητική δομή και Διοικητικό Συμβούλιο τεχνοκρατών αντί κομματικά διορισμένων αποστράτων. Σε κάθε περίπτωση, αυτονόητη θεωρείται η συγκέντρωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων των ΕΑΣ σε λιγότερα εργοστάσια εκτός αστικού ιστού και η αξιοποίηση των υπολοίπων για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της νέας εταιρείας, από την οποία θα αποβληθεί δια παντός η δημοσιουπαλληλική νοοτροπία. Περαιτέρω κωλυσιεργία από τα συναρμόδια ΥΠΟΙΚ και ΥΠΕΘΑ στην παρουσίαση ενός βιώσιμου σχεδίου διάσωσης και ανάπτυξης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας θα σημάνει τη διάλυσή της προς όφελος ξένων συμφερόντων με ανυπολόγιστες συνέπειες για την εθνική στρατιωτική ισχύ.
πηγή