Σαν σήμερα, στις 14 Αυγούστου του 1996 ο Σολωμός Σολωμού πέφτει νεκρός από τις σφαίρες Τούρκων ελεύθερων σκοπευτών.
Ήταν την ημέρα της κηδείας του Τάσου Ισαάκ που δολοφονήθηκε τρεις μέρες πριν κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης.
Tην ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ.
Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο.
Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προσπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν.
Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το απέναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό.
Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκων στο χώρο του επεισοδίου.
Σύμφωνα με τις Ελληνοκυπριακές αρχές, ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των Tουρκικών μυστικών Δυνάμεων.
Ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες εξετάσεις, εντόπισαν τους δράστες εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης.
Το υλικό που εξασφαλίσθηκε χρησιμοποιήθηκε για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας.
Διαβάστε ένα απόσπασμα της συνέντευξης του κινηματογραφιστή του Ρόιτερς Γιάννη Κολιγλιάλη, ο οποίος κάλυπτε με την κάμερά του λεπτό προς λεπτό την εν ψυχρώ δολοφονία του Σολωμού Σολωμού το 1996.
Ζήσατε στην πρώτη γραμμή τα γεγονότα της Δερύνειας. Δεκαεπτά χρόνια μετά, τι είναι αυτό που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη σας;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πατριωτισμό και τη δυναμική αυτών των παιδιών, που διαδήλωναν για την άνανδρη εγκληματική δολοφονία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, καθώς επίσης και την κατακτητική παρουσία των κατοχικών δυνάμεων στη Μεγαλόνησο.
«Έλα πίσω, ρε μαλάκα» Στα πλάνα που προβάλλονται κάθε χρόνο, ακούγεται η φωνή σας χαρακτηριστικά να λέει «έλα πίσω, ρε μαλάκα». Η συγκεκριμένη φράση έγινε και τραγούδι. Πώς ένιωσες εκείνη τη στιγμή που είδες τον Σολωμό να κατευθύνεται στον ιστό της σημαίας, να ανεβαίνει πάνω και στη συνέχεια να δέχεται τον πυροβολισμό;
Δεν θέλω να σταθώ στη συγκεκριμένη στιγμή και φράση, ο καθένας μας θα εκφραζόταν με αυθορμητισμό σε μια τέτοια στιγμή, πιστεύω ότι έκανα ό,τι θα κάνατε και εσείς, αγαπητέ Νικόλα. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι ένας νέος άνθρωπος, γεμάτος με χαρά και όνειρα, όπως όλοι μας, για το μέλλον, στεκόμενος στα δύο μέτρα δίπλα μου, διαμαρτυρόμενος μαζί με τους φίλους του για την άνανδρη δολοφονία του εξαδέλφου του, Τάσου, και την παράνομη κατοχή της Κύπρου, λίγα δευτερόλεπτα μετά να χάνει τη ζωή του με τόσο άνανδρο τρόπο, πραγματικά δεν μπορείς να το πιστέψεις.
Θα τον είχαν συλλάβει… Πίστευες ότι το περιστατικό θα είχε την κατάληξη που είχαμε (δηλαδή την εν ψυχρώ δολοφονία του);
Γνωρίζοντας το τι μπορεί να συμβεί σε παρόμοιες περιπτώσεις που είχα βιώσει στο παρελθόν και χάνοντας φίλους και συναδέλφους στο κυνήγι της είδησης, σκέφτηκα ότι, αν δεν ανέβαινε στον ιστό της σημαίας ο Σολωμός Σολωμού, στην καλύτερη περίπτωση θα τον είχαν συλλάβει, από τη στιγμή, όμως, που ο άνδρας της ειρηνευτικής δύναμης δεν κατάφερε να σταματήσει τον Σολωμό, όλα είχαν τελειώσει, τη συνέχεια όλοι μας την είδαμε, και εγώ την έζησα από πολύ κοντά, προσπαθώντας, όπως και πολλοί φίλοι του, να τον μεταπείσουμε και να μην έχει αυτό το άδικο τέλος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου