Mπορεί οι περισσότεροι από εμάς όταν αναφερόμαστε σε πειρατές να έχουμε στο μυαλό μας πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
Ίσως τον Τζόνι Ντέπ, ίσως ξύλινα πόδια και ούτω καθ' εξής. Για κάποιους άλλους όμως, όπως παραδείγματος χάριν για τους Έλληνες ναυτικούς και τις οικογένειές τους, οι “πειρατές” είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα, που κάνει την δουλειά και την καθημερινότητά τους αντίστοιχα, ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι ήδη είναι. Αναφερόμαστε φυσικά στα σύγχρονα φαινόμενα πειρατείας, που γίνονται ολοένα και συχνότερα.
Γύρω από την Αφρική αλλά και τις χώρες της Ασίας, η πειρατεία έχει αναβιώσει. Με την μορφή μικρών ταχύπλοων σκαφών που μεταφέρουν οπλισμένους άνδρες που ανεβαίνουν σε πλοία και κρατώντας ομήρους το πλήρωμα τα μεταφέρουν σε “ασφαλή λιμάνια” μέχρι να πάρουν λύτρα από τους ιδιοκτήτες τους. Η φιλολογία για το ποίοι κρύβονται πίσω από αυτή την κατάσταση μεγάλη. Ισλαμιστικές οργανώσεις, πολιτικοί σύνδεσμοι, αγγλοσαξονικά συμφέροντα.
Κάθε δράση όμως δημιουργεί και αντίδραση. Και έτσι μαζί με τους πειρατές, εμφανίζονται και αυτοί των οποίων η δουλειά είναι να τους αντιμετωπίσουν. Και όχι δεν μιλάμε για τους λιμενικούς ή τα πολεμικά ναυτικά των διαφόρων χωρών. Τα οποία αδυνατούν να προσφέρουν την κατάλληλη προστασία σε αυτή την χαμηλής έντασης συνεχή μάχη, που δεν προσαρμόζεται στους κανόνες του πολέμου για τους οποίους έχουν δημιουργηθεί αυτά τα σώματα. Μιλάμε για τους άνδρες οι οποίοι επιβαίνουν σε έναν αριθμό ολοένα και περισσότερων πλοίων και αναλαμβάνουν – οπλισμένοι ή μή – την προστασία τους. Είναι κάτι σαν σύγχρονοι “κυνηγοί πειρατών”;
Όχι ακριβώς αφού δεν τους ενδιαφέρει να εξαλείψουν τους πειρατές, αλλά μόνο το να φτάσουν αυτοί και το πλήρωμα το οποίο προστατεύουν στα σπίτια τους. Πρόκειται για ένα νέο “επάγγελμα” παλιό όμως όπως η ανθρώπινη φύση. Εμείς μιλήσαμε με έναν επαγγελματία από αυτούς. Ο οποίος θέλησε για αρκετούς λόγους να διατηρήσει την ανωνυμία του, καθώς αυτό είναι και η προστασία του.
Πώς ξεκινάει η κάθε “αποστολή” - “δουλειά”; Τι πρέπει να προσέχεις; Τι πρέπει να φοβάσαι;
Από την ώρα που θα μπεις στο αεροπλάνο, η δουλειά σου έχει αρχίσει. Μην αρρωστήσεις, μην κολλήσεις τίποτα, μην πάθεις διάρροια, μην χάσεις τις βαλίτσες με τον εξοπλισμό σου, πέρνα απαρατήρητος, μην δείχνεις τι είσαι. Οι ελεγκτές στα αεροδρόμια των αραβικών και των αφρικανικών χωρών, είναι περιορισμένης αξιοπιστίας και σίγουρα δεν είναι πολύ συνεννοήσιμοι. Δεν έχεις όρεξη για ανούσιες ανακρίσεις από τις τοπικές αρχές, η εμφάνισή σου πρέπει να κρύβει την ψυχολογία σου. Μια κάποια αναμονή και ξαφνικά, κάποιες ώρες μετά, παραλαμβάνεις τον οπλισμό σου και ξεκινάς για τα ανοικτά. Οι ανεμόσκαλες είναι μια βολική μέθοδος ανόδου στο πλοίο και όταν πλέον ανέβεις, είναι ώρα για δράση.
Τι κάνεις δηλαδή πάνω στο πλοίο, πέραν του να προσέχεις μην δεχθείς επίθεση;
Αφού πάρεις τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας , δοκιμάσεις τον οπλισμό και οργανώσεις action plan, ξεκινάς τις βάρδιες. Οι τετραμελείς (συνήθως) ομάδες, είναι stand by 24 ώρες το 24ωρο, εποπτεύεις το ραντάρ, τα μέσα εντοπισμού και πληροφοριών, μα το κυριότερο από όλα, παρατηρείς διαρκώς την θάλασσα. Τα σκάφη των πειρατών μπορεί να είναι φτιαγμένα ακόμα και από πλαστικό, δίχως να έχουν στίγμα στο ραντάρ, ελάχιστες στιγμές χαζολογήματος όσων έχουν βάρδια, μπορεί να οδηγήσουν στον αιφνιδιασμό, ο δε αιφνιδιασμός θα σε πάει για μόνιμες διακοπές σε κάποιο λιμανάκι της Σομαλίας ή της Υεμένης.
Πόσο επικίνδυνοι μπορεί να είναι αυτοί οι πειρατές; Γιατί στο μυαλό μας έχουμε κάποιες εικόνες εξαθλιωμένων.
Οι πειρατές δεν διστάζουν να ανοίξουν πυρ, αν και δεν έχουν ως στόχο την δολοφονία μα τα λύτρα, με αποτέλεσμα η εκπαίδευση σε αντικείμενα μάχης να είναι επιβεβλημένη. Ανοησίες της Ελλαδίτικης νοοτροπίας τύπου ''έλα μωρε σιγά μη γίνει'' κλπ, απλά δεν έχουν έδαφος εκεί. Ενδεικτικό της σοβαρότητας της κατάστασης, είναι οι στατιστικές σχετικά με την υπηρεσιακή προέλευση των ενόπλων φρουρών (contractors) των Ευρωπαϊκών εταιριών. SAS, SBS, GEO, GROM κλπ, πρώην στελέχη σοβαρών μονάδων, σοβαρών χωρών που εργάζονται σε σοβαρές εταιρίες, σε ένα εξαιρετικά σοβαρό πεδίο δράσης, αρκετοί από αυτούς θα αναζητήσουν καριέρα στο Ιράκ, την Αφρική, το Αφγανιστάν ή την Λατινική Αμερική. Ακόμα και το διεθνές δίκαιο, το οποίο έχει κενά σε σχέση με την χρήση contractors, έχει τεθεί στο μικροσκόπιο πολλών χωρών και οργανισμών. Business is business, ακόμα και οι νόμοι αλλάζουν.
Ποιό είναι το πεδίο δράσης σας;
Ο ινδικός ωκεανός έχει έκταση περίπου όσο η Ευρώπη και ο έλεγχός του από ναυτικές δυνάμεις προηγμένων ή άλλων χωρών, είναι αδύνατος πρακτικά. Πεδίο δόξης λαμπρό για Υεμενέζους και Σομαλούς, οι οποίοι αποτελούν την λαίλαπα σε εκείνα τα νερά. Τυχοδιώκτες, πάμφτωχοι, αποτυχημένοι, μέλη του οργανωμένου εγκλήματος, μέλη της AlSabaab (της Υεμενέζικης Αl qaeda) ακόμα και άτομα που τα υποχρέωσαν να συμμετάσχουν, οργώνουν την θάλασσα με τα σκάφη τους, οπλισμένοι με Αk-47, M-16, G3 και εκτοξευτές RPG. Συντροφιά τους η ζέστη και το ''κχατ'', ένα είδος ναρκωτικού.
Δεν είναι λίγο περίεργο στον 21ο αιώνα, να αυξάνονται τόσο τρομακτικά τα φαινόμενα πειρατείας;
Η δράση τους ολοένα και αυξάνεται για μια σειρά από λόγους. Από την μια η φτώχεια η οποία είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας των Αφρικανών να οικοδομήσουν οργανωμένα κράτη, από την άλλη το ριζοσπαστικό Ισλάμ το οποίο συμπλέει με την έμφυτη τάση για βία των Αφρικανών και την Αράβων, η πολεμική φύση των τοπικών Φυλών, προσθέστε την ανικανότητα των Δυτικών να εξασφαλίσουν αρκετές στρατιωτικές δυνάμεις (η οικονομική κρίση δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο), την υπογεννητικότητα και τα τρελά κέρδη που πληρώνουν οι εφοπλιστές για να σώσουν τα πληρώματα και τα πλοία. Το παιχνίδι εκεί κάτω δεν θα τελειώσει εύκολα. Ασφαλιστικές εταιρίες ενισχύουν τους πειρατές μέσω πληροφοριών για τα δρομολόγια, εξασφαλίζοντας συμβόλαια με τις ναυτιλιακές, εταιρίες ασφαλείας ανεβάζουν την ένταση ανοίγοντας πυρ δίχως αιτία και αφορμή, εξασφαλίζοντας την αναγκαιότητα ύπαρξής τους, πρώην κομμάντος του Σομαλικού ναυτικού εκπαιδεύουν πειρατές και ενεργούν μαζί τους εξασφαλίζοντας περισσότερα ποσοστά επιτυχίας, Δυτικοί αντι-τρομοκράτες πουλούν την γνώση τους σε Ισλαμιστές που επιθυμούν θαλάσσια τζιχάντ και βγάζουν μεγάλα οικονομικά κέρδη. Θέλει όρεξη να ταξιδέψεις εκεί κάτω, να ζήσεις σα ναυτικός, να καείς στον ήλιο φυλώντας σκοπιά και να είσαι έτοιμος για την πιθανότητα. Την πιθανότητα να δεχθείς επίθεση. Τα πάντα παίζουν ρόλο, η ψυχολογία σου, το δέσιμο της ομάδας, η ταχύτητα του πλοίου, οι καιρικές συνθήκες, το σημείο στο οποίο βρίσκεται το πλοίο και χίλια δύο άλλα.
Γιατί όμως να κάνεις αυτό το επάγγελμα; Τι σε οδήγησε; Η οικονομική κρίση μήπως;
Κερδοφόρο επάγγελμα όμως όχι λόγω χρημάτων. Οι εμπειρίες, τα ταξίδια, η μυστικότητα, τα όπλα και η περιπέτεια, σε γεμίζουν περισσότερο, σου δίνουν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ό,τι το χρήμα και οι παχυλοί μισθοί. Οι πόλεμοι και οι συρράξεις είναι στην φύση του ανθρώπου, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Δεν είναι παράλογο τότε, να κερδίζουμε από αυτό...
elora.gr
e-nautilia.gr
Ίσως τον Τζόνι Ντέπ, ίσως ξύλινα πόδια και ούτω καθ' εξής. Για κάποιους άλλους όμως, όπως παραδείγματος χάριν για τους Έλληνες ναυτικούς και τις οικογένειές τους, οι “πειρατές” είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα, που κάνει την δουλειά και την καθημερινότητά τους αντίστοιχα, ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι ήδη είναι. Αναφερόμαστε φυσικά στα σύγχρονα φαινόμενα πειρατείας, που γίνονται ολοένα και συχνότερα.
Γύρω από την Αφρική αλλά και τις χώρες της Ασίας, η πειρατεία έχει αναβιώσει. Με την μορφή μικρών ταχύπλοων σκαφών που μεταφέρουν οπλισμένους άνδρες που ανεβαίνουν σε πλοία και κρατώντας ομήρους το πλήρωμα τα μεταφέρουν σε “ασφαλή λιμάνια” μέχρι να πάρουν λύτρα από τους ιδιοκτήτες τους. Η φιλολογία για το ποίοι κρύβονται πίσω από αυτή την κατάσταση μεγάλη. Ισλαμιστικές οργανώσεις, πολιτικοί σύνδεσμοι, αγγλοσαξονικά συμφέροντα.
Κάθε δράση όμως δημιουργεί και αντίδραση. Και έτσι μαζί με τους πειρατές, εμφανίζονται και αυτοί των οποίων η δουλειά είναι να τους αντιμετωπίσουν. Και όχι δεν μιλάμε για τους λιμενικούς ή τα πολεμικά ναυτικά των διαφόρων χωρών. Τα οποία αδυνατούν να προσφέρουν την κατάλληλη προστασία σε αυτή την χαμηλής έντασης συνεχή μάχη, που δεν προσαρμόζεται στους κανόνες του πολέμου για τους οποίους έχουν δημιουργηθεί αυτά τα σώματα. Μιλάμε για τους άνδρες οι οποίοι επιβαίνουν σε έναν αριθμό ολοένα και περισσότερων πλοίων και αναλαμβάνουν – οπλισμένοι ή μή – την προστασία τους. Είναι κάτι σαν σύγχρονοι “κυνηγοί πειρατών”;
Όχι ακριβώς αφού δεν τους ενδιαφέρει να εξαλείψουν τους πειρατές, αλλά μόνο το να φτάσουν αυτοί και το πλήρωμα το οποίο προστατεύουν στα σπίτια τους. Πρόκειται για ένα νέο “επάγγελμα” παλιό όμως όπως η ανθρώπινη φύση. Εμείς μιλήσαμε με έναν επαγγελματία από αυτούς. Ο οποίος θέλησε για αρκετούς λόγους να διατηρήσει την ανωνυμία του, καθώς αυτό είναι και η προστασία του.
Πώς ξεκινάει η κάθε “αποστολή” - “δουλειά”; Τι πρέπει να προσέχεις; Τι πρέπει να φοβάσαι;
Από την ώρα που θα μπεις στο αεροπλάνο, η δουλειά σου έχει αρχίσει. Μην αρρωστήσεις, μην κολλήσεις τίποτα, μην πάθεις διάρροια, μην χάσεις τις βαλίτσες με τον εξοπλισμό σου, πέρνα απαρατήρητος, μην δείχνεις τι είσαι. Οι ελεγκτές στα αεροδρόμια των αραβικών και των αφρικανικών χωρών, είναι περιορισμένης αξιοπιστίας και σίγουρα δεν είναι πολύ συνεννοήσιμοι. Δεν έχεις όρεξη για ανούσιες ανακρίσεις από τις τοπικές αρχές, η εμφάνισή σου πρέπει να κρύβει την ψυχολογία σου. Μια κάποια αναμονή και ξαφνικά, κάποιες ώρες μετά, παραλαμβάνεις τον οπλισμό σου και ξεκινάς για τα ανοικτά. Οι ανεμόσκαλες είναι μια βολική μέθοδος ανόδου στο πλοίο και όταν πλέον ανέβεις, είναι ώρα για δράση.
Τι κάνεις δηλαδή πάνω στο πλοίο, πέραν του να προσέχεις μην δεχθείς επίθεση;
Αφού πάρεις τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας , δοκιμάσεις τον οπλισμό και οργανώσεις action plan, ξεκινάς τις βάρδιες. Οι τετραμελείς (συνήθως) ομάδες, είναι stand by 24 ώρες το 24ωρο, εποπτεύεις το ραντάρ, τα μέσα εντοπισμού και πληροφοριών, μα το κυριότερο από όλα, παρατηρείς διαρκώς την θάλασσα. Τα σκάφη των πειρατών μπορεί να είναι φτιαγμένα ακόμα και από πλαστικό, δίχως να έχουν στίγμα στο ραντάρ, ελάχιστες στιγμές χαζολογήματος όσων έχουν βάρδια, μπορεί να οδηγήσουν στον αιφνιδιασμό, ο δε αιφνιδιασμός θα σε πάει για μόνιμες διακοπές σε κάποιο λιμανάκι της Σομαλίας ή της Υεμένης.
Πόσο επικίνδυνοι μπορεί να είναι αυτοί οι πειρατές; Γιατί στο μυαλό μας έχουμε κάποιες εικόνες εξαθλιωμένων.
Οι πειρατές δεν διστάζουν να ανοίξουν πυρ, αν και δεν έχουν ως στόχο την δολοφονία μα τα λύτρα, με αποτέλεσμα η εκπαίδευση σε αντικείμενα μάχης να είναι επιβεβλημένη. Ανοησίες της Ελλαδίτικης νοοτροπίας τύπου ''έλα μωρε σιγά μη γίνει'' κλπ, απλά δεν έχουν έδαφος εκεί. Ενδεικτικό της σοβαρότητας της κατάστασης, είναι οι στατιστικές σχετικά με την υπηρεσιακή προέλευση των ενόπλων φρουρών (contractors) των Ευρωπαϊκών εταιριών. SAS, SBS, GEO, GROM κλπ, πρώην στελέχη σοβαρών μονάδων, σοβαρών χωρών που εργάζονται σε σοβαρές εταιρίες, σε ένα εξαιρετικά σοβαρό πεδίο δράσης, αρκετοί από αυτούς θα αναζητήσουν καριέρα στο Ιράκ, την Αφρική, το Αφγανιστάν ή την Λατινική Αμερική. Ακόμα και το διεθνές δίκαιο, το οποίο έχει κενά σε σχέση με την χρήση contractors, έχει τεθεί στο μικροσκόπιο πολλών χωρών και οργανισμών. Business is business, ακόμα και οι νόμοι αλλάζουν.
Ποιό είναι το πεδίο δράσης σας;
Ο ινδικός ωκεανός έχει έκταση περίπου όσο η Ευρώπη και ο έλεγχός του από ναυτικές δυνάμεις προηγμένων ή άλλων χωρών, είναι αδύνατος πρακτικά. Πεδίο δόξης λαμπρό για Υεμενέζους και Σομαλούς, οι οποίοι αποτελούν την λαίλαπα σε εκείνα τα νερά. Τυχοδιώκτες, πάμφτωχοι, αποτυχημένοι, μέλη του οργανωμένου εγκλήματος, μέλη της AlSabaab (της Υεμενέζικης Αl qaeda) ακόμα και άτομα που τα υποχρέωσαν να συμμετάσχουν, οργώνουν την θάλασσα με τα σκάφη τους, οπλισμένοι με Αk-47, M-16, G3 και εκτοξευτές RPG. Συντροφιά τους η ζέστη και το ''κχατ'', ένα είδος ναρκωτικού.
Δεν είναι λίγο περίεργο στον 21ο αιώνα, να αυξάνονται τόσο τρομακτικά τα φαινόμενα πειρατείας;
Η δράση τους ολοένα και αυξάνεται για μια σειρά από λόγους. Από την μια η φτώχεια η οποία είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας των Αφρικανών να οικοδομήσουν οργανωμένα κράτη, από την άλλη το ριζοσπαστικό Ισλάμ το οποίο συμπλέει με την έμφυτη τάση για βία των Αφρικανών και την Αράβων, η πολεμική φύση των τοπικών Φυλών, προσθέστε την ανικανότητα των Δυτικών να εξασφαλίσουν αρκετές στρατιωτικές δυνάμεις (η οικονομική κρίση δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο), την υπογεννητικότητα και τα τρελά κέρδη που πληρώνουν οι εφοπλιστές για να σώσουν τα πληρώματα και τα πλοία. Το παιχνίδι εκεί κάτω δεν θα τελειώσει εύκολα. Ασφαλιστικές εταιρίες ενισχύουν τους πειρατές μέσω πληροφοριών για τα δρομολόγια, εξασφαλίζοντας συμβόλαια με τις ναυτιλιακές, εταιρίες ασφαλείας ανεβάζουν την ένταση ανοίγοντας πυρ δίχως αιτία και αφορμή, εξασφαλίζοντας την αναγκαιότητα ύπαρξής τους, πρώην κομμάντος του Σομαλικού ναυτικού εκπαιδεύουν πειρατές και ενεργούν μαζί τους εξασφαλίζοντας περισσότερα ποσοστά επιτυχίας, Δυτικοί αντι-τρομοκράτες πουλούν την γνώση τους σε Ισλαμιστές που επιθυμούν θαλάσσια τζιχάντ και βγάζουν μεγάλα οικονομικά κέρδη. Θέλει όρεξη να ταξιδέψεις εκεί κάτω, να ζήσεις σα ναυτικός, να καείς στον ήλιο φυλώντας σκοπιά και να είσαι έτοιμος για την πιθανότητα. Την πιθανότητα να δεχθείς επίθεση. Τα πάντα παίζουν ρόλο, η ψυχολογία σου, το δέσιμο της ομάδας, η ταχύτητα του πλοίου, οι καιρικές συνθήκες, το σημείο στο οποίο βρίσκεται το πλοίο και χίλια δύο άλλα.
Γιατί όμως να κάνεις αυτό το επάγγελμα; Τι σε οδήγησε; Η οικονομική κρίση μήπως;
Κερδοφόρο επάγγελμα όμως όχι λόγω χρημάτων. Οι εμπειρίες, τα ταξίδια, η μυστικότητα, τα όπλα και η περιπέτεια, σε γεμίζουν περισσότερο, σου δίνουν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ό,τι το χρήμα και οι παχυλοί μισθοί. Οι πόλεμοι και οι συρράξεις είναι στην φύση του ανθρώπου, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Δεν είναι παράλογο τότε, να κερδίζουμε από αυτό...
elora.gr
e-nautilia.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου