Με ικανοποίηση διαβάσαμε πριν λίγο στο «onalert.gr» (σχετική διεύθυνση: http://www.onalert.gr/stories/polemos-kai-stis-stratiotikes-sxoles-tropologia-prokalei-antidraseis-kathigiton)
την τροπολογία της κυβέρνησης που υπογράφει και ο υπουργός Εθνικής
Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, με την οποία οι αποφάσεις των
εκλεκτορικών σωμάτων (που συγκροτούν πανεπιστημιακοί) για τα μέλη του
διδακτικού προσωπικού, θα πρέπει να εγκρίνονται από τον στρατιωτικό
διοικητή της κάθε σχολής.
Οι κοσμήτορες των Σχολών Ευελπίδων, Ναυτικών Δοκίμων και Ικάρων,
αντέδρασαν στέλνοντας υπόμνημα, στο οποίο μεταξύ άλλων υποστηρίζουν
ουσιαστικά ότι απαξιώνεται ο ρόλος τους, ενώ αναφορά γίνεται και στο ότι οι στρατιωτικοί δεν είναι κατάλληλοι να κρίνουν τις επιλογές των πανεπιστημιακών.
Ας πάμε όμως στην ουσία για να ακουστεί και ο δικός μας αντίλογος, ο
οποίος στηρίζεται σε καταγγελίες που μας έχουν γίνει κατά καιρούς, αλλά
και στις συζητήσεις που διεξάγονται άτυπα όπου προκύπτει μεγάλη
δυσαρέσκεια με όσα ισχύουν σήμερα, με πολλούς να καταλογίζουν «ακαδημαϊκές αυθαιρεσίες». Κάνοντας τη δική μας πρόταση λοιπόν, καλούμε την κυβέρνηση να πράξει όπως πράττει και σε όλο τον δημόσιο τομέα:
Να
προχωρήσει τολμηρά στην αξιολόγηση ΟΛΩΝ των καθηγητών στις στρατιωτικές
σχολές, ποιο είναι το ερευνητικό και συγγραφικό έργο που συνεισέφεραν
από τη στιγμή που τοποθετήθηκαν στις θέσεις τους, αλλά και την εν γένει
κατάρτισή τους, ώστε να κριθούν όλοι από την αρχή. Εκεί θα αποκαλυφθεί
το πόσοι καθηγητές, ευνοούμενοι – ή όχι – πολιτικών καταστάσεων του
παρελθόντος, σταδιοδρόμησαν χωρίς να το αξίζουν και πλέον καθορίζουν την
ακαδημαϊκή και στρατιωτική επάρκεια των Ελλήνων αξιωματικών.
Γνωρίζουμε εξαιρετικές περιπτώσεις καθηγητών – πραγματικά κοσμήματα – στις στρατιωτικές σχολές, με τη συνεισφορά τους να αναγνωρίζεται από τους ίδιους τους σημερινούς αξιωματικούς που εκπαίδευσαν. Γνωρίζουμε όμως και περιπτώσεις ανθρώπων που δεν θα έπρεπε να περνούσαν ούτε απ’ έξω… Υπάρχουν επίσης καταγγελίες, ότι «διάφοροι» έχουν στήσει «παραμάγαζα» στις στρατιωτικές σχολές και… ρυθμίζουν τη ζήτηση σε προσωπικό, αναλόγως του ποιον επιθυμούν να βολέψουν, θέματα τα οποία συζητούνται και στα γενικά επιτελεία χωρίς όμως να μπορούν (μέχρι πρόσφατα δεν τολμούσαν κιόλας… διότι τα’ σκιαζε η -κομματική- φοβέρα) να κάνουν μέχρι σήμερα οτιδήποτε, παρότι αυτοί είναι θα βρουν το πρόβλημα μπροστά τους.
Κανείς δεν άκουσε ποτέ για φωτογραφικές προκηρύξεις, όχι βέβαια μόνο στις στρατιωτικές σχολές, αλλά και στα πανεπιστήμια εν γένει; Κανείς δεν άκουσε ποτέ για
επιστήμονες με λαμπρά βιογραφικά που μένουν έξω από τη στρατιωτική
εκπαίδευση, επειδή η «αυθεντία» των εκλεκτορικών σωμάτων γνώριζε από
πριν ποιον – και γιατί… – ήθελε να εκλέξει, προσαρμόζοντας αναλόγως τις σχετικές εκθέσεις που προβλέπονται; Κάποια μάλιστα έχουν γραφτεί και στο παρελθόν.
Κανείς δεν άκουσε ποτέ, ότι για να δικαιωθεί ένας επιστήμονας
που πέφτει θύμα τέτοιων αδίστακτων κυκλωμάτων που όπως καταγγέλλεται
λυμαίνονται τη στρατιωτική εκπαίδευση, πρέπει να εμπλακεί σε πολυετείς
και πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες, ενώ στο μεταξύ έχει μπει στη «μαύρη
λίστα» της όποιας κλίκας και του κόβεται ο δρόμος για τα πανεπιστήμια,
επειδή αμφισβήτησε τους… γκουρού;
Παρεμπιπτόντως,
έχουν γίνει τελευταία στο «defence-point.gr» καταγγελίες για ορισμένους
από τους αποκαλούμενους ως «μεγαλοκαθηγητές» – όχι απαραίτητα των
στρατιωτικών σχολών – οι οποίοι πλέον δεν εμφανίζονται καν στα
πανεπιστήμια που είναι διορισμένοι, επειδή έχουν περικοπεί οι αμοιβές
που καλύπτουν τη μετακίνησή τους…
Αυτά δεν τα γνωρίζουν στην ευαίσθητη πανεπιστημιακή μας κοινότητα;
Επίσης, κάτι που συζητούν ΟΛΟΙ οι φοιτητές και ο πολιτικός μας κόσμος η
πολιτική ηγεσία προσποιείται ότι δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα; Είναι
αδύνατο να μη γνωρίζει ο υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος
Αρβανιτόπουλος, αξιόλογος πανεπιστημιακός καθηγητής του χώρου των
διεθνών σχέσεων ο ίδιος.
Εάν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και η κυβέρνηση ευρύτερα, πραγματικά επιθυμεί να βάλει τάξη στη στρατιωτική εκπαίδευση και να σπάσει το απόστημα όπου αυτό υπάρχει, θα αφήσει πίσω της σημαντικό έργο. Διότι ας μη γελιόμαστε. Αφού
απαξιώθηκαν όλοι οι τομείς του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους που
αλώθηκαν από κομματόσκυλα που έστησε το καθένα την παράγκα του και
παρίστανε το αφεντικό με τα χρήματα του φορολογούμενου Έλληνα πολίτη, η
στρατιωτική εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει καθαρή.
Το μόνο που ενδιέφερε τους περισσότερους, ήταν να ονομαστούν
πανεπιστήμια οι σχολές και να απομακρυνθεί με κάθε τρόπο η επιρροή των
στρατιωτικών, ώστε ορισμένοι «πεφωτισμένοι» να κάνουν ανεξέλεγκτοι
κουμάντο. Αν το αντέχουν, ας δεχθούν τα εκλεκτορικά σώματα να
μην τα στήνουν μεταξύ τους και να συμμετέχουν εκεί π.χ. διακεκριμένοι
επιστήμονες που σταδιοδρομούν στο εξωτερικό, έχοντας φύγει –
εκδιωχθεί ουσιαστικά – από την πατρίδα τους, καθώς έπεσαν πάνω στην
παράγκα… Ευτυχώς, διότι εκεί που βρέθηκαν τίμησαν τον εαυτό τους και την
πατρίδα τους.
Αξιολογήστε
τους όλους λοιπόν. Και σε μια γενικότερη παρατήρηση, είναι καιρός να
ψάξουν οι εισαγγελείς και τα πόθεν έσχες στους ακαδημαϊκούς, διότι η
«πλατεία» βοά, ότι η πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση ερευνητικών υποτίθεται
προγραμμάτων στα ελληνικά πανεπιστήμια, «ξεκοκαλιζόταν» από επιτήδειους
απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου.
Δεν κάναμε τίποτα παραπάνω από το να
μεταφέρουμε αυτά που λέγονται τόσα χρόνια και κανείς δεν είχε τόλμη να
θίξει τα συμφέροντα. Για να δούμε τώρα. Η συγκυρία προσφέρεται. Αν δεν
το κάνουμε και τώρα, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου