22 OKTΩΒΡΙΟΥ 1943,ΤΟ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ΑΔΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΙΟΙ ΤΟΥ,ΔΟΞΑΣΑΝ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

…Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 21ης Οκτωβρίου ο Αδρίας (κυβερνήτης αντιπλοίαρχος I. Τούμπας) και τα βρετανικά αντιτορπιλικά Jervis, Pathfinder και Hurworth αποπλέουν από την Αλεξάνδρεια υπό τη διοίκηση του Captain D14 επί του Jervis, για να μεταφέρουν πυρομαχικά και εφόδια για τα στρατεύματα της Λέρου. Το σχέδιο προέβλεπε τα πλοία ανά ζεύγη να εκφορτώσουν το φορτίο τους στη Λέρο, ενώ το άλλο ζεύγος θα εκτελούσε επιχείρηση αντιπερισπασμού στην Κάλυμνο, για να προσελκύσουν την προσοχή του εχθρού, ώστε η εκφόρτωση να γίνει ανενόχλητα.
Το πρώτο ζεύγος αντιπερισπασμού αποτελούν ο Αδρίας και το Hurworth, τα οποία με μικρή ταχύτητα το βράδυ της 22ας παραπλέουν τις ακτές της Καλύμνου προς εντοπισμό τεσσάρων εχθρικών εμπορικών πλοίων που κατά πληροφορίες υπήρχαν στην περιοχή. Μετά δίωρη άκαρπη έρευνα τα πλοία αποχωρούν από την περιοχή για να συναντηθούν με το άλλο ζεύγος των αντιτορπιλικών, όταν ξαφνικά περί τις 03:00 δέχονται σειρά επιθέσεων με βόμβες και πολυβολισμούς από σμήνος Στούκας, τα οποία άρχισαν τις βυθίσεις βοηθούμενα από άλλα αεροσκάφη που έριχναν άφθονα φωτιστικά, κάνοντας τη νύχτα μέρα. Οι βόμβες περιβάλλουν τα πλοία, τα οποία με συνεχείς ελιγμούς με μεγάλη ταχύτητα καταφέρνουν να τις αποφύγουν, πλέοντος προς το στενό της Καλύμνου. Μερικές, όμως, πέφτουν τόσο κοντά ώστε μια δέσμη εκ τριών προκαλεί μερικές βλάβες στις πρωραίες υπερκατασκευές του Αδρία και τα θραύσματα τραυματίζουν ελαφρά πέντε άνδρες του πληρώματος. Τελικά, τα πλοία καταπλέουν στις 06:00 της 22ας στο μαγευτικό όρμο Γιέντι – Ατάλα της Μικρασιατικής Ακτής, όπου παρέμειναν όλη την ημέρα χωρίς καμία ενόχληση μαζί με τα άλλα δυο αντιτορπιλικά της ομάδας.
Με το σούρουπο αποπλέουν και τα τέσσερα πλοία, τα μεν Jervis και Pathfinder κατευθύνονται στη Λέρο, για να εκφορτώσουν εφόδια, τα δε Αδρίας και Hurworth και πάλι προς την Κάλυμνο για επιχείρηση αντιπερισπασμού βομβαρδίζοντας τους όρμους Βαθύ και Ακτή για παραπλάνηση του εχθρού.

Τα Hurworth και Αδρίας πλέουν σε γραμμή παραγωγής (στήλης) με πρωτόπλου το βρετανικό και με ταχύτητα 15 κόμβων. Ξαφνικά στις 21:56 ακριβώς ισχυρότατη διπλή δόνηση συγκλονίζει τον Αδρία. Επακολουθεί τρομερή έκρηξη και σκληρή κρότοι θραυσμένων σιδήρων. Ο αντιπλοίαρχος Τούμπας ευρισκόμενος στη γέφυρα τινάζεται ψηλά και πέφτει βαρύς, ενώ καταπλακώνεται από διάφορα συντρίμμια. Μολονότι τραυματίστηκε δεν έχασε τις αισθήσεις του.
Ο Αδρίας είχε προσκρούσει σε νάρκη. Η πλώρη του είχε κοπεί. Νεκροί και τραυματίες κείτονταν γύρω από τη Γέφυρα. Πυρκαγιά είχε σημειωθεί από βραχυκύκλωμα. Ακατάσχετη διαρροή υπήρχε στο μεσόδομο των αξιωματικών. Το πλοίο είχε κλίση 10° – 12° προς τα δεξιά. Εικόνα χαλασμού. Ευτυχώς οι λέβητες και οι μηχανές δεν είχαν πάθει τίποτα.
Ο Captain D, αντιπλοίαρχος Ράιτ επί του Hurworth, αντιλαμβανόμενος τη δραματική θέση του Αδρία πλησιάζει για βοήθεια, να παραλάβει το πλήρωμα και δίνει εντολή το πλοίο να βυθιστεί. Ο Τούμπας σε μια υπέρτατη στιγμή ευθύνης και προσήλωσης στο καθήκον αρνείται να βυθίσει το πλοίο του, παρά τις επανειλημμένες εντολές του διοικητού. Ζητά μόνο το Hurworth να παραλάβει τους μη απαραίτητους για την κίνηση του Αδρία που σκόπευε να τον προσαράξει στη γειτονική τουρκική ακτή. Και ενώ το βρετανικό αντιτορπιλικό πλησιάζει, στις 22:10 ακριβώς, σε απόσταση περίπου 200 γιαρδών δεξιά του Αδρία, τρομακτική έκρηξη από πρόσκρουση σε νάρκη σημειώνεται στο Hurworth που τινάζεται στον αέρα και αστραπιαία βυθίζεται. Φαίνεται ότι τα πλοία είχαν πέσει σε ναρκοπέδιο, το οποίο προφανώς είχαν ποντίσει οι Γερμανοί πριν από λίγες ώρες, διότι την προηγούμενη νύχτα είχαν κυριολεκτικά οργώσει την περιοχή, χωρίς να συμβεί τίποτα.

Ο Αδρίας παρά την τραγική του κατάσταση με κόπο πλησιάζει την περιοχή του ναυαγίου για να περισυλλέξει ναυαγούς, παρά το γεγονός ότι εξαιτίας της τρομερής έκρηξης θα ήταν αδύνατο να υπάρχουν επιζώντες. Η έρευνα αποβαίνει άκαρπη και επειδή η κλίση του πλοίου μεγάλωνε συνεχώς, ο κυβερνήτης αποφασίζει να πλεύσει το ταχύτερο δυνατό στις τουρκικές ακτές, αφού προηγουμένως ρίχνει μερικά σωσίβια στην περιοχή βύθισης. Χωρίς χάρτη, χωρίς πυξίδα, με οδηγό τον πολικό αστέρα και τα ψηλά βουνά της Καλύμνου ο αντιπλοίαρχος Τούμπας αιμορραγών από τα τραύματα του καταφέρνει ύστερα από 2 ώρες και 50 λεπτά, διανύοντας απόσταση 16 μιλίων, να προσαράξει το πλοίο του ασφαλώς στις 00:50 της 23ης Οκτωβρίου στον όρμο Γκιουμουσλούκ της αρχαίας Μύνδου.

Στην διάρκεια αυτού του πλου, ο γιατρός του «Αδρία», ανθυποπλοίαρχος Καποδίστριας, επίδενε τα τραύματα των τραυματιών, υπό πρωτόγονες συνθήκες. Το ηθικό των ανδρών, ήταν εξαιρετικά υψηλό. Μοναδικό παράδειγμα θάρρους, υψηλού πνεύματος και θυσίας, ήταν η περίπτωση του δίοπος μηχανικού Παπαφραντζέσκου, ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρότατα στο αριστερό χέρι του και ο γιατρός ήταν υποχρεωμένος να το κόψει κάτω από τον αγκώνα, χωρίς αναισθητικό. Όταν ο τραυματίας Παπαφραντζέσκος αντιλήφθηκε τον κυβερνήτη, να εισέρχεται στο χώρο της χειρουργικής επεμβάσεως, γυρνάει και λέει στον Κυβερνήτη του, για να του δώσει θάρρος:

«Μη στεναχωριέστε, κύριε Κυβερνήτα. Καλά είμαι. Τι είναι ένα χέρι για την Πατρίδα; Τίποτα!».

κυβερνήτης αντιπλοίαρχος I. Τούμπας

Το ίδιο εκείνο πρωί φθάνουν στο Γκιουμουσλούκ επιζώντες ναυαγοί του Hurworth, μεταξύ των οποίων και ο κυβερνήτης του αντιπλοίαρχος Ράιτ, καθώς και ναυαγοί του Eclipse, οι οποίοι περιθάλπονται στον Αδρία. Οι απώλειες του προσωπικού του Αδρία ανέρχονται σε 18 νεκρούς, 3 εξαφανισθέντες και 24 τραυματίες.Ο κυβερνήτης του Hurworth Ράιτ διηγείται πώς διασώθηκε από τον δίοπο πυροβολητή Σαββάκη του Αδρία, ναυαγός και αυτός, ο οποίος κωπηλάτησε επί 18 ώρες πάνω σε μια μικρή βάρκα, στην οποία επιβίβασε και τον Ράιτ. Όταν η βάρκα καταστράφηκε, παρά την εξάντληση του, κολύμπησε σε γειτονικό νησί, βρήκε μικρό ιστιοφόρο και ολοκλήρωσε τη διάσωση του.Ο Ράιτ στη συνέχεια πρότεινε για παράσημο τον κυβερνήτη Τούμπα, τον ιατρό Καποδίστρια, τον δίοπο Σαββάκη και τον ναύτη τηλεγραφητή Λατουσάκη.

Η αρχική απειλή των τοπικών τουρκικών αρχών για αφοπλισμό του Αδρία μετά την εκπνοή 24 ωρών παρακάμφθηκε, φαίνεται, με κατάλληλες ενέργειες και αποφασίστηκε το πλοίο να επισκευαστεί και να πλεύσει προς Αλεξάνδρεια, όπως επέμενε ο κυβερνήτης του.
Στις 21:00 της 1ης Δεκεμβρίου 1943 μετά από πρόχειρες επισκευές που έκαναν το πλοίο πλεύσιμο, ο Αδρίας ξεκολλά ομαλά με κινήσεις ανάποδα από την ακτή και ανοίγεται στο πέλαγος.

Αμέσως διαπιστώνεται ότι είναι αδύνατο να κυβερνηθεί με την πρύμη και τις μηχανές κινούμενες ανάποδα, όπως είχε σχεδιαστεί. Ο κυβερνήτης αποφασίζει να πλεύσει με πρόσω, έστω και με κομμένη την πλώρη, την οποίαν είχαν τσιμεντώσει, παρόλο που με τον τρόπο αυτό το πλοίο γινόταν έμπρωρο, είχε ελαφρά κλίση δεξιά και υπήρχε μικρή διαρροή. Με τη συνοδεία αρχικά τριών βρετανικών κανονιοφόρων, στις οποίες τα ξημερώματα της 3ης Δεκεμβρίου προστέθηκαν τα αντιτορπιλικά Jervis, Penn και τα δυο M-L, ο Αδρίας κατορθώνει να φθάσει στην Αλεξάνδρεια την 6η Δεκεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, μετά από πλου 730 ολόκληρων μιλίων.
Στις 2 το μεσημέρι μπαίνει στο λιμάνι κάτω από ενθουσιώδεις ζητωκραυγές και σφυρίγματα από όλα τα πλοία που βρίσκονταν εκεί, βρετανικά, γαλλικά, πολωνικά, ολλανδικά, ελληνικά. Είναι ένας άθλος σπάνιος στη Ναυτική Ιστορία, μάλιστα κάτω από πολεμικές συνθήκες. Ο κυβερνήτης και το πλήρωμα δέχονται τα συγχαρητήρια των ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, καθώς και των Λόρδων του Ναυαρχείου για την τόλμη και την επιδεξιότητα να φθάσει το πλοίο με ασφάλεια στην Αλεξάνδρεια…
Ο Βρετανός Ναύαρχος της Ανατολικής Μεσογείου εξέπεμψε ακολούθως το παρακάτω σήμα προς το πλήρωμα του «Αδρία»:

«Επιθυμώ να εκφράσω εκ μέρους του Βρετανικού Β.Ν. τον θαυμασμό μας και την εκτίμησή μας προς τους Έλληνες αξιωματικούς και ναύτες. Οι πράξεις τους ήταν σύμφωνες με τις ανώτερες παραδόσεις του Ναυτικού και θα διατηρηθούν για πάρα πολύ καιρό στη μνήμη μας».

A.V. WILLIS
Αντιναύαρχος

Τέλος, ο Βρετανός Αρχηγός Στόλου της Μεσογείου, στο σχετικό σήμα του, μεταξύ άλλων υπογράμμιζε τα εξής:

«Παρακολούθησα με θαυμασμό τον γεμάτο αποφασιστικότητα τρόπο, με τον οποίο ο Κυβερνήτης του πλοίου κατέστησε το κατεστραμμένο πλοίο του ικανό να πλεύσει και το επανέφερε για τόσα μίλια και με τόσες δυσκολίες. Ελπίζω ότι οι γενναίοι Αξιωματικοί και άνδρες του θα βρουν γρήγορα κάποιο άλλο πλοίο, με το οποίο θα συνεχίσουν τον αγώνα και ότι ο «Αδρίας» θα είναι και πάλι μια μέρα έτοιμος για υπηρεσία στο Β.Ν.».