Λίγα λόγια για τους πρωταγωνιστές της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου!

Λόγω της επετείου της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε και λίγο για τους πρωταγωνιστές αυτής της Ναυμαχίας, όπως ήσαν οι Δεριγνύ, Κόδριγκτον και Χέϋδεν:

Οι πρωταγωνιστές της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου (από αριστερά): Δεριγνύ, Κόδριγκτον και Χέϋδεν

1. Δεριγνύ (De Rigny) (1782-1835). Γάλλος ναύαρχος και πολιτικός. Ο Ανρί Γκοτιέ Δεριγνί, κόμης του Ρινί γεννήθηκε στο Τουλ και πέθανε στο Παρίσι. Το 1822 έγινε διοικητής της μοίρας του γαλλικού στόλου της Ανατολής. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης πρόσφερε αρκετές φορές τη βοήθειά του στους Έλληνες. Πήρε μέρος στη ναυμαχία του Ναβαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827) ως διοικητής της γαλλικής μοίρας. Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, έγινε βουλευτής, υπουργός των Ναυτικών και τέλος υπουργός των Εξωτερικών.

2. Εδουάρδος Κόδριγκτον Edward Codrington (1770 – 1851). Άγγλος ναύαρχος. Εκπαιδεύτηκε στο κολέγιο του Χάρι και κατατάχτηκε στο ναυτικό το 1783. Διακρίθηκε στον βομβαρδισμό του Φλίσινγκεν και στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, ως κυβερνήτης του πολεμικού Ωρίων, ενώ συμμετείχε και στις επιχειρήσεις των Άγγλων στη Μεσόγειο, συνεργαζόμενος με τους Ισπανούς εναντίον των Γάλλων. Το 1814 προβιβάστηκε στον βαθμό του υποναύαρχου, το 1821 προήχθη σε αντιναύαρχο και τον Δεκέμβριο του 1826 διορίστηκε αρχηγός της αγγλικής μοίρας στη Μεσόγειο. Μετά την υπογραφή της συνθήκης (6 Ιουλίου 1827) μεταξύ Αγγλίας, Ρωσίας και Γαλλίας, που όριζε τη βίαιη κατάπαυση των ελληνοτουρκικών εχθροπραξιών, ο Κόδριγκτον, ως αρχηγός του συμμαχικού στόλου, στον οποίο μετείχαν ο Δεριγνί (ναύαρχος της γαλλικής μοίρας) και ο Χέϊδεν (ναύαρχος της ρωσικής), διατάχτηκε να καταπλεύσει στην Πύλο, όπου βρισκόταν αγκυροβολημένος ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος του Ιμπραήμ πασά και να επιβάλει ανακωχή. Ο Ιμπραήμ, μολονότι δέχτηκε αρχικά να σταματήσει τις εχθροπραξίες, στη συνέχεια παραβίασε τη συμφωνία με αποτέλεσμα να ναυμαχήσουν οι δύο αντίπαλοι στόλοι και να προκληθεί η συντριβή των τουρκοαιγυπτιακών δυνάμεων. Η ναυμαχία στο Ναυαρίνο προκάλεσε την έντονη δυσφορία της αγγλικής κυβέρνησης, η οποία, καθώς είχε αιφνιδιαστεί από την απροσδόκητη τροπή των εξελίξεων (το αγγλικό ναυαρχείο δεν επιθυμούσε την ολοκληρωτική σύρραξη των δύο πλευρών), ανακάλεσε τον Κόδριγκτον στη χώρα του (4 Ιουνίου 1828) μολονότι εκείνος προσπάθησε με αλλεπάλληλες επιστολές να αποδείξει πως δεν παραβίασε κάποια εντολή. Δύο μέρες προτού αντικατασταθεί, πέτυχε την υπογραφή συνθήκης στην Αλεξάνδρεια με τον Μοχάμετ Άλι, σύμφωνα με την οποία ο Ιμπραήμ και τα αιγυπτιακά στρατεύματα υποχρεώνονταν σε άμεση αποχώρηση από την Πελοπόννησο. Τελικά, η πατρίδα του, αναγνωρίζοντας τις υπηρεσίες του, του απένειμε τον μεγαλόσταυρο του Λουτρού και το 1839 προήχθη σε ναύαρχο.

3. Λογγίνος Χέϋδεν (ή Χέϊδεν) (1772 – 1850). Ρώσος ναύαρχος, ολλανδικής καταγωγής. Ως αξιωματικός του ολλανδικού ναυτικού, οΧέϋδεν διακρίθηκε καταδιώκοντας τους πειρατές στη Μεσόγειο. Το 1810, κατατάχθηκε στο ρωσικό ναυτικό και το 1817 έγινε ναύαρχος. Το 1817, οι Ρώσοι τον έστειλαν στη Μεσόγειο. Εκεί, κατόρθωσε να πείσει τους ναυάρχους Δεριγνί (Γάλλο) και Κόδριγκτον (Άγγλο) να εφαρμόσουν το πρωτόκολλο του Λονδίνου (1827). Μετά τη ναυμαχία του Ναβαρίνου, στην οποία πήρε και αυτός μέρος, έμεινε στις ελληνικές θάλασσες και συνεργάστηκε με τον κυβερνήτη Καποδίστρια, αργότερα όμως διαφώνησε μαζί του ως προς το ζήτημα της Kρητικής επανάστασης και γύρισε στη Ρωσία, όπου έγινε υπασπιστής του τσάρου.

ΠΗΓΕΣ:

α. Ιστορικό και Δημοσιογραφικό Αρχείο γράφοντος
β. Εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία»
γ. Αγγελος Σακέττος

δειτε το αφιέρωμα για την ναυμαχία του Ναυαρίνου