Ο Ομπάμα έκλεισε το τηλέφωνο στον Ερντογάν!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος 

Ούτε στο τηλέφωνο δεν καταδέχεται να μιλήσει ο Αμερικανός πρόεδρος στον Τούρκο πρωθυπουργό, Ταΐπ Ερντογάν, που μάταια προσπάθησε τελευταία επανειλημμένα να επικοινωνήσει με τον κ Ομπάμα ο οποίος με αυτόν τον τρόπο έδειξε την μεγάλη του δυσαρέσκεια προς τον Τούρκο πρωθυπουργό γεγονός που φανερώνει νέα επιδείνωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.

Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο πρώην ειδικός σύμβουλος του αμερικανικού πεντάγωνου, Michaeel Rubin, ο οποίος είναι επίσης επίλεκτο μέλος του αμερικανοεβραϊκού λόμπυ, απόφοιτος του αμερικανικού πανεπιστημίου του Yale και καθηγητής στο εβραϊκό πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Ο Michaeel Rubin υπήρξε βασικός σύμβουλος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας την περίοδο 2002 -2004 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ καθώς και στην μετά Σαντάμ εποχή και στον σχηματισμό των πρώτων ιρακινών κυβερνήσεων. Αρθρογραφεί στις αμερικανικές εφημερίδες, Washington Post, New York Times, Wall Street Journal και New Republic καθώς και στο National Review and Weekly Standard, γεγονός που δείχνει την μεγάλη εγκυρότητα των αποκαλύψεων του.

Σύμφωνα λοιπόν με δηλώσεις του στην τουρκική επιθεώρηση, Aydınlık, ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα, είναι πολύ χολωμένος με τον Ερντογάν εξ’ αιτίας των επανειλημμένων δηλώσεων και υπαινιγμών του ότι πίσω από την επιχείρηση κατά της διαφθοράς που ξέσπασε στις 17 Δεκεμβρίου στην Τουρκία και είχε σαν συνέπεια την σύλληψη ατόμων του στενού περιβάλλοντος του Τούρκου πρωθυπουργού, βρίσκεται αμερικανικό και σιωνιστικό σχέδιο για την ανατροπή της τουρκικής κυβέρνησης.

Η βαθειά αυτή ενόχληση του Ομπάμα φάνηκε τις τελευταίες μέρες καθώς όλες οι προσπάθειες του Ερντογάν να μιλήσει τηλεφωνικά με τον Αμερικανο πρόεδρο, προφανώς για να του δώσει κάποιες εξηγήσεις για τις έντονα αντιαμερικανικές δηλώσεις του, βρήκαν την «πλάτη» του Ομπάμα που δεν καταδέχτηκε να απαντήσει στον Τούρκο πρωθυπουργό.

Εκτός όμως από αυτό, οι Αμερικανοί φέρονται βαθειά οργισμένοι με τον Ερντογάν και για την στάση που κρατά έναντι της δικαιοσύνης καθώς, όπως μεταδίδουν τα αμερικανικά ΜΜΕ, ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει παραβιάσει κάθε έννοια νομιμότητας στις ανακρίσεις για το μεγάλο σκάνδαλο, ενώ οι επανειλημμένες επεμβάσεις του στην δικαιοσύνη έχουν ανατρέψει κάθε καλή εικόνα που υπήρχε από το παρελθόν στις ΗΠΑ για τον Ερντογάν και την κυβέρνηση του.

Εκτός όμως από τον Ομπάμα και το εβραϊκό λόμπυ των ΗΠΑ είναι εξοργισμένο με τον Ερντογάν από τις συνεχείς αποκαλύψεις για τις μυστικές στενές σχέσεις στελεχών του Ερντογάν καθώς και της ΜΙΤ με το Ιράν. Το σκάνδαλο διαφθοράς που ξέσπασε αποκάλυψε τις υπόγειες οικονομικές διαδρομές της Τουρκίας με το Ιράν σπάζοντας έτσι το εμπάργκο που είχε επιβληθεί κατά του Ιράν κυρίως με την πρωτοβουλία του αμειρικανοεβραικού λόμπυ.

Αλλά το πιο εντυπωσιακό στην συνέντευξη που έδωσε ο Michaeel Rubin στην τουρκική επιθεώρηση, είναι ότι οι Αμερικανοί εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα από την τουρκική κρίση ακόμα και την εκδοχή ανατροπής του Ερντογάν. Δεν παραλείπουν δε να σχολιάσουν τους πιθανούς αντικαταστατές του Τούρκου πρωθυπουργού, ρίχνοντας με αυτόν τον τρόπο και άλλο «λάδι στην φωτιά» που ήδη έχει τσουρουφλίσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. 

Ιδιαίτερη συμπάθεια απολαμβάνει στις ΗΠΑ, όπως αποκαλύπτει ο Rubin, ο νυν πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπτνουλάχ Γκιούλ, ο οποίος σημειωτέον από την αρχή του ξεσπάσματος του σκανδάλου διαφθοράς αλλά και στην έντονη διαμάχη του Ερντογάν με τον Φετουλάχ Γκιούλ, έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά από τον Τούρκο πρωθυπουργό.

Και ενώ όπως δείχνουν τα πράγματα η Τουρκία έχει σοβαρό πρόβλημα με τις ΗΠΑ και ενώ παράλληλα οι δημοσκοπήσεις φανερώνουν πτώση των ποσοστών του Ερντογάν εν όψει κρίσιμων εκλογών, οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο έχουν χτυπήσει τον τελευταίο καιρό «κόκκινο». 

Δυστυχώς όμως μια Αθήνα πνιγμένη στην μνημονιακή της δυστυχία δεν μπορεί να ψελλίσει ούτε μια επίσημη διαμαρτυρία κατά της θρασύτατης τουρκικής προκλητικότητας. Έτσι, αντί να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε τις συγκυρίες βουλιάζουμε στην συνεχόμενη εθνική μειοδοσία μιας κατοχικής κυβέρνησης.

πηγή