Αλήθειες και ψέματα για το «αεροπλανοφόρο» που ετοιμάζει η Τουρκία

Τι πραγματικά ισχύει για το μεγασκάφος που αναγγέλλει ότι θα ναυπηγήσει η Τουρκία και τι πρέπει να προσέξει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας

Δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου έφεραν θορυβημένη την κυβέρνηση από την αναγγελία ναυπήγησης τουρκικού «αεροπλανοφόρου», το οποίο ανατρέπει όλους τους σχεδιασμούς, ακόμη και αυτούς που έγιναν με την σύμπραξη του Ισραήλ. Ένα αεροπλανοφόρο, αποτελεί κυρίαρχο όπλο στην Ανατολική Μεσόγειο, και πράγματι καθίσταται επίφοβο.

Δεν ξέρω γιατί επανέρχεται ξαναζεσταμένη αυτή η ιστορία, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία αναγγέλλει ναυπήγηση αεροπλανοφόρου, το οποίο βέβαια μόνον αεροπλανοφόρο δεν είναι, αλλά ένα μεγασκάφος -πράγματι- αποβατικό. Αυτή η ιστορία με την δημοσίευση πληροφοριών για τους εξοπλισμούς του τουρκικού στρατού, με τον τρόπο που γίνεται, δεν αποκλείω να εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα, ώστε να προκληθεί φόβος και να δικαιολογηθεί τυχούσα παραγγελία εκ μέρους μας οπλικών συστημάτων.

Είναι γνωστή η τακτική των Τούρκων. Αναγγέλλουν την επιθυμία προμήθειας 2.000 αρμάτων, συζητούν με τις εταιρίες για 800, και αγοράζουν 200 (ενδεικτικοί οι αριθμοί, του τρόπου σκέψης και δράσης των Τούρκων). Προχθές, υπήρξαν πάλι δημοσιεύματα για τις γέφυρες Samur, που έχουν κατασκευάσει οι Τούρκοι, και που μπορούν να ζεύξουν τον Έβρο. Άλλη ανησυχία αυτή. 

Τι δεν πρόσθεσαν όμως. Ότι το ανάπτυγμα κάθε γεφυροφόρου άρματος είναι 25 μέτρα, ενώ η τάφρος που κατασκευάσαμε έχει πλάτος 30 μέτρων! Βεβαίως, οι γέφυρες Samur, μπορούν να ενωθούν. Αλλά, τι στην ευχή, στην ελληνική πλευρά του Έβρου, ο στρατός μας απλώς θα παρακολουθεί; Με σφεντόνες είναι εξοπλισμένος;

Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί, είναι πως δεν χρειάζεται ούτε υπερκτίμηση, ούτε φυσικά και υποεκτίμηση ενός δυνάμει αντιπάλου. Ο οποίος έχει πλείστα όσα προβλήματα, όχι μόνο λόγω της αποστράτευσης μεγάλου αριθμού αξιωματικών, αλλά και με το ηθικό του στρατεύματος. Ο τουρκικός Τύπος δημοσίευσε προχθές την είδηση, ότι η τουρκική κυβέρνηση καταστρώνει σχέδια για την αντιμετώπιση των αυξημένων αυτοκτονιών στον τουρκικό στρατό και εισαγωγή εναλλακτικής θητείας για τους αντιρρησίες συνείδηση, καθώς και ρυθμίσεις για τα δικαιώματα των ασθενών.

Τα στοιχεία του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας -για τις αυτοκτονίες- είναι τρομακτικά. Σύμφωνα με την επιτροπή του τουρκικού Κοινοβουλίου, τα τελευταία 2,5 χρόνια αυτοκτόνησαν περισσότεροι από 175 στρατιώτες, ενώ τα τελευταία 10 χρόνια αυτοκτόνησαν πάνω από 934 στρατιώτες! 

Η ίδια Επιτροπή ανακοίνωσε, όπως μετέφερε το onalert, ότι κάθε χρόνο 140.000 Τούρκοι στρατιώτες υποβάλλουν αίτημα ψυχολογικής στήριξης κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας τους. Αυτό προβλημάτισε έντονα την Επιτροπή, οι υπεύθυνοι της οποίας ανέφεραν ότι «ενώ τα τελευταία 10 χρόνια έχουν σκοτωθεί 834 Τούρκοι στρατιώτες στις μάχες με το ΡΚΚ, τα θύματα από τις αυτοκτονίες είναι περισσότερα!». Μεταξύ άλλων το αποδίδουν και στην βίαιη συμπεριφορά των αξιωματικών!

Βέβαια, τόσο το μεγασκάφος που πρόκειται να ναυπηγήσει η Τουρκία, όσο και οι γέφυρες Samur, δεν προορίζονται για το Κουρδιστάν ή την Συρία, αλλά για τα ελληνικά νησιά. Όπως και ένας αριθμός ελικοπτέρων που δήλωσε ότι θα παραγγείλει. Να το ξαναπώ, όμως: Ούτε πρέπει να υποεκτιμώνται, ούτε να υπερεκτιμώνται. Πολλά άλλα στοιχεία παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ισορροπία δυνάμεων.

Προ καιρού, ο κ. Σάββας Καλεντερίδης, βαθύς γνώστης των τουρκικών πεπραγμένων, είχε γράψει άρθρο με τίτλο «Γιατί προδίδουν την πατρίδα τους οι Τούρκοι αξιωματικοί;», όπου κατέγραψε την εμπλοκή πολλών δεκάδων ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) σε κύκλωμα πορνείας και κατασκοπίας, όπου παρέδωσαν στον επικεφαλής της σπείρας σχεδόν των σύνολο των εθνικών επιχειρησιακών σχεδίων της Τουρκίας, προδίδοντας καταφανώς την πατρίδα τους.

Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, κατά τον κ. Καλεντερίδη, είναι ο τρόπος με τον οποίο συγκροτείται η εθνική συνείδηση αλλά και το πατριωτικό αίσθημα του Τούρκου πολίτη και ειδικά του αξιωματικού, όπου η σύγχρονη τουρκική κοινωνία αποτελεί συνονθύλευμα φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων, που «συγκολήθηκαν» μέσω του κεμαλικού εθνικισμού, κυρίως με βίαιες διαδικασίες. 

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι, που ίσως αναφέρω κάποια άλλη φορά. Να σημειώσω όμως, πως πέραν αυτών, υπάρχει και ένας πολύ μεγάλος αριθμός - χιλιάδων- επαγγελματιών στρατιωτών που παραιτούνται και υποχρεώθηκε η τουρκική κυβέρνηση να αυξήσει το μισθό τους σε ποσοστό περίπου 50%, ως μέτρο μετριασμού του κύματος παραιτήσεων.

Το γενικό συμπέρασμα είναι, πως τα δημοσιεύματα που προξενούν κλίμα ηττοπάθειας, καλό είναι να προσεχθούν από τον υπουργείο Εθνικής Άμυνας, και να δίδεται αμέσως η απάντηση. Για να μη παίζουν κάποιοι με το φρόνημα του ελληνικού λαού, προκειμένου να δικαιολογήσουν υποχωρήσεις ή να εξυπηρετήσουν ύποπτα συμφέροντα.

Ο Μακεδών